Gisteren heb ik samen met Marjan, Rik, Bart en mama een kabouterpad bewandeld. Dit kabouterpad was uitgezet in Zoetermeer in het Baleibos. Omdat we na de vakantie over kabouters gaan werken, vond ik het wel een goed idee hier een kijkje te gaan nemen. Er was een soort speurtocht uitgezet met hangende kaboutertjes in de bomen, waar allemaal opdrachtjes op stonden. De opdrachten gingen allemaal over het bos en de herfst. We moesten blaadjes zoeken en van klein naar groot neer leggen en ook diertjes zoeken. Die gekke Bart die at bijna echt een worm op!

Wat ik wel erg jammer vond is dat we geen echte kabouterjes tegen kwamen. Het schijnt dat die overdag slapen en 's nachts pas tot leven komen. Dus ga ik gewoon nog een keer 's nachts kijken, als het niet zo druk is in het bos. We hebben wel heel veel mooie herfstplaatjes gezien, mooie bomen, paddestoelen, elfenbankjes en nog veel meer. Ik weet wel veel al over de kabouter, ik heb even rond gescharreld op internet.

Een kabouter is herkenbaar aan zijn/haar puntmuts die vaak rood van kleur is. Het is onbekend hoe groot een kabouter is. Rien Poortvliet schatte de grootte op 15 cm inclusief puntmuts. Maar andere schrijvers en 'waarnemers' schatten de kabouter weer groter; tot wel 45 cm. Kaboutermannen worden meestal afgebeeld met lange, eerbiedwaardige (krenten)baarden, bolle wangetjes en bolle buikjes. Er komen geen kabouters met een bruine of zwarte huidskleur voor, het betreft altijd blanke mannetjes met een vrij rode neus. Vaak doet de kleding van de kabouter  middeleeuws aan. Een kabouterman draagt bijna altijd wollige laarsjes en een brede riem om zijn middel. Kaboutervrouwtjes dragen altijd rokken.

Het is niet bekend hoe oud kabouters kunnen worden, maar volgens de meeste vertellingen worden ze oeroud. De gemiddelde maximum-leeftijd is 350 jaar. Ze sterven dan door ouderdom, zo sterven kabouters nooit aan een ziekte. Kabouters worden ook wel geroofd door roofdieren, zoals marters en katachtigen. Gelukkig heb ik onze Lotje nog nooit gensapt met een kaboutertje in zijn bek. Kabouters wonen, volgens de overlevering, in paddenstoelen. Maar ook konijnenholen en holle bomen worden erg graag bewoond. Kabouters zijn vrij sociaal en wonen het liefst dicht bij elkaar. Ze zouden geen dorpen bouwen, zoals de Smurfen.

Kabouters onderhouden zeer nauwe contacten met mens en dier. Ze zijn de mensen zelfs vriendelijk gestemd. Ze verrichten doorgaans allerhande klusjes voor de mensen. Mensen geloven dat kabouters hun klusjes beter verrichten als je ze beloont met melk of brood. Bovendien geloven mensen dat kabouters door melk en brood 'gelokt' kunnen worden. Kabouters zouden de dieren ook helpen in hun voortbestaan, zo tolereren kabouters geen roofgedrag van dieren. Ze zullen muizen en konijnen te allen tijde uit de klauwen van een wolf proberen te redden.

Kabouters komen alleen 's nachts uit hun huisjes. Bij hoge uitzondering vertonen ze zich overdag. En dat is wat ik nou zo jammer vind, want wat zou ik graag eens een kopje thee willen drinken met zo'n klein kabouterbaasje.
Ik hoop dat u het interesant vond en weer wat van mij geleerd heeft. En komt u zo'n kaboutertje toevallig tegen, waarschuw me dan even.

Bijvoorbaat dank Sam.