Vanille |
maandag 24 oktober 2016 | |
‘Zo, dát ruikt lekker!’ Ik ben samen met mijn oudste zoon Job op de Open dag van de WUR in Bleiswijk. Het is op een zaterdagmiddag, dus ze mikken vooral op ‘gewone mensen’ die een kijkje komen nemen. O ja, en proeven, want de smaakpapillen worden ook aangesproken. We neuzen rond bij een tafel vol met gezond lekkers. Snoeptomaatjes, snackkomkommers, mini-paprika’s en plastic bekertjes met sap. De bedoeling is dat we aangeven wat we ervan vinden en liefst zien ze ook nog dat je je opgeeft voor het smaakpanel. Dan mag je regelmatig komen opdraven om te proeven en te vertellen wat je van nieuw ontwikkelde groenten vindt. Er lopen ook heel wat van die panelleden om ons heen, zo blijkt. Er staan ook vazen met bloemenboeketten. Op je formulier moet je invullen welke emotie je voelt als je naar een bepaald boeket kijkt. Dat valt nog niet mee. Die bloemen hebben vast geen cursus storytelling gedaan. Of ik versta hun taal niet, dat kan natuurlijk ook. Ik word van allemaal even blij. Uiteraard krijgen we uitleg bij de teelt van algen. Door een lang doorzichtig pijpenstelsel stroomt water waaraan algen zijn toegevoegd. Een fascinerend gezicht. Maar echt leuk wordt het als we bij de afdeling met vanille-orchideeën komen. Alsof ik in een pak vla stap, heerlijk! En dan wordt er ook nog verteld dat de teelt van vanille goud oplevert. Tenminste… Er is één probleempje. Je moet er wel de peulen aan kunnen krijgen. Dat blijkt nog een hele kunst te zijn. Maar als je dat lukt dan heb je wel een product met toekomst. Want wat wij voor vanille houden is niet meer dan een chemisch goedje dat wordt toegevoegd aan etenswaren. Vanillevla? Vanille-ijs? Vergeet het, daar zit geen snippertje natuurlijke vanille in. Lust u nog peultjes? Ik moest spontaan denken aan de jongens van Millie Vanilli. Die hadden in de jaren 80 een paar hits maar ze bleken zelf totaal niet te kunnen zingen. Je wordt genept waar je bij staat. Mocht die teelt van vanille nu niet lukken, kies dan voor cacao of zwarte pepers. Daar staan ook proeven van in Bleiswijk. We hebben ze zelf gezien. Maar duik er niet allemaal tegelijk in, want dan weet je het wel weer. Een schaars product brengt veel meer op. |