Het valt niet meer mee om tuinder te zijn. Of boer. Er wordt ons veel verweten. We gaan niet goed om met het milieu. Want we verstoken fossiele brandstoffen om kassen te verwarmen en planten te belichten. En we spuiten gif. Daar gaan insecten dood van. Of ze raken zó in de war dat ze de weg naar hun huisraat niet meer vinden. Om het nog maar niet te hebben over de gevolgen die al dat gespuit kan hebben voor mensen. Die kunnen er zelfs kanker van krijgen.

Ook predikant Luite-Harm Kooij bemoeit zich ermee. Hij vindt dat het toestaan van het landbouwgif glyfosaat oneerlijk is. Aan de ene kant omdat fipronil immers ook verboden is en aan de andere kant omdat we andere klimaatdoelstellingen ook niet vijf jaar in de ijskast zetten. Tja.

Het moeilijke aan dit soort discussies vind ik dat stellingnemers altijd zo precies weten wat wel en wat niet goed is. Als er twijfel over is of een middel schadelijk is dan moet je het gewoon niet gebruiken! Niet inhalen! En je ziet toch dat de insectenstand met driekwart is afgenomen? Nou dan!

Ik weet het nooit zo zeker. Mede ook omdat er altijd ook weer wetenschappers zijn die vraagtekens zetten bij gepresenteerde onderzoeksresultaten. Zoals bijvoorbeeld over die insectenstand. Daar zijn echt niet zulke harde bewijzen voor als Luite-Harm Kooij de lezers van het ND wil laten geloven.

En als het gaat over het afschaffen van zaken die schadelijk zouden kunnen zijn dan kan ik er ook nog wel een paar opnoemen. Dan wordt er per direct een verbod afgekondigd op het rijden van auto’s (ja, ook de elektrische), het drukken van kranten, het minen van bitcoins en het opstijgen van vliegtuigen. Om maar wat zaken te noemen.

Nee, tuinder-zijn valt niet meer mee. Ik denk dat ik me toch maar om ga laten scholen. Naar predikant. Kan ik anderen vertellen hoe ze het moeten doen. En op zondag naar de kerk op de fiets. Dan vervuil je tenminste niets.