'Wat een mooi bosje bloemen!’ zegt de vrouw tegen de bloemist. ‘O, u bent geïnteresseerd begrijp ik?’ ‘Ja, wat kosten ze?’ De stem van de winkelier, een paar streepjes harder: ‘Het volgende item dat onder de hamer gaat is dit schitterende bosje bloemen! We beginnen met 80 euro!’ ‘Nou ja,’ zegt de vrouw, ‘wat is dat nou voor een belachelijke prijs!’ De man kijkt haar aan en zegt: ‘Zeker nog nooit bij een bloemenveiling geweest?’

En verder gaat hij: ‘Niemand 80 euro? 70 euro dan? Ook niemand? 60?’ ‘Hè,’ zegt de vrouw, ‘kost-ie nou opeens nog maar 60 euro?’ ‘Ja mevrouw, zo werkt dat bij een bloemenveiling! 50 euro? Wie biedt er 50 euro? 45 euro?’ ‘Dus hoe langer ik wacht hoe goedkoper dat bosje wordt?’ Het gezicht van de vrouw klaart op. ‘U hebt het helemaal in de smiezen mevrouwtje! Wie biedt er 40 euro voor dit prachtige boeket? 35 euro?’ ‘O,’ lacht de vrouw, ‘dan wacht ik nog wel even, wat een idioot systeem zeg!’

‘Wie biedt er 25 euro! Niemand?’ Inmiddels is er een man de winkel in gekomen. ‘Deze bloemist veilt zijn bloemen, net als op een bloemenveiling.’ ’20 euro! Wie biedt er 20 euro voor dit schitterende bosje tulpen? 15 euro?’ ‘Dus het enige wat ik hoef te doen is afwachten,’ legt de vrouw uit, ‘dan kan ik dat bosje straks gewoon gratis meenemen!’ ’10 euro? Wie biedt er 8 euro?’ ‘Ja!’ roept de man. Een hamerklap volgt. ‘Verkocht! Aan die meneer daar. Asjeblieft! 8 eurootjes, dat is een mooie prijs meneertje!’ ‘Ja, maar ík wilde dat bosje! Ík zag hem het eerst!’ roept de vrouw boos. ‘Altijd scherp blijven mevrouwtje, zeker bij een bloemenveiling!’

‘Nou, oké, dan neem ik dít bosje!’ En meteen pakt de bloemist zijn rol weer: ‘Vervolgens veilen we dit schitterende gemengde boeket! We beginnen weer op 80 euro, wie biedt er 80 euro? 70 euro?’ Vertwijfeld kijkt de vrouw om zich heen of er niet iemand is binnen gekomen. ’60 euro?’ ‘JA!’ roept ze dan. ‘Verkocht!’ zegt de bloemist en schiet in de lach. ‘Haha, 60 euro voor dat bossie bloemen, hahaha! 60 euro!!!’

Geweldig.