Was de tijd maar terug te draaien. Kon ik maar in een tijdmachine, al was het maar een dagje! Ik heb spijt, vreselijke spijt! Wil u weten waar over ik spijt heb? Ik durf het bijna niet te vertellen, maar ik kan het toch niet verzwijgen, want het is voor iedereen zichtbaar. Goed, ik zal het dan toch maar vertellen: 'k Heb zelf m'n haar geknipt!!!!

Mama was vanmiddag boven de bedden aan het verschonen. Ik verveelde me een beetje en scharrelde wat rond in de slaapkamer van papa en mama. Ik keek eens in de hele grote spiegel en dacht bij me zelf, m'n haren hangen voor m'n ogen. Klaas, Rik en Bart zijn de vorige week geknipt en geschoren en zien er voor de kerst weer piekfijn uit. Ik dacht bij mezelf weet je wat, wat mama kan dat kan ik ook. Dus klom ik in de kast en pakte van een hoge plank de koffer met kapperspullen. Ik maakte de koffer open en dat ging me toch lastig, maar na wat rommelen kreeg ik het voor elkaar. Ik pakte de grootste schaar ging goed voor de spiegel staan en hup daar ging ik dan. Knip, knip, knap..... Het ging heel makkelijk en het haar hing al snel niet meer voor mijn ogen, maar viel pluk voor pluk op de vloerbedekking. Tjonge wat ging dat makklelijk. 'K word later denk maar kapper?! De klus was snel geklaard en ik ging tevreden op de bank voor de televisie zitten. Al snel kwam mama naar beneden, ze vroeg wie nu weer de slaapkamerdeur open had laten staan. 'we stoken niet voor de kraaien!' zegt ze dan altijd.

Toen mama de deur dicht wilde doen, begon ze in eens te gillen..... 'Wat is hier gebeurd, heeft de kat gevochten? Allemaal haar!' Ik hield mijn mond en deed of ik heel geconcentreerd naar de televisie zat te kijken. Mama kwam de kamer in en keek mij met hele grote ogen aan, in haar handen hield zij de schaar. Ik wist niet waar ik kijken moest..... en mama zag het natuurlijk direkt, 'zo dus jij hebt je haar zelf geknipt?' zei ze. Ik keek nog eens in de spiegel en zei toen tegen mama: 't Hing voor m'n ogen.' Mama was in alle staten. 'Jongen we kunnen nu geen eens meer een kuifje maken. Hier en daar heb je het tot je hoofdhuid toe afgeknipt.'

Ik keek nog eens in de spiegel en dacht ja, ik zie er inderdaad als een versleten playborstel uit. Wat nu?! We zijn eerst nog even rustig gaan eten, papa schrok zich ook een rotje toen hij binnen kwam. Na het eten werd de kapperkoffer weer tevoorschijn gehaald.... om mijn kapsel toch nog een beetje te redden. Mama vroeg: 'zegt u het maar meneer hoe wilt u het hebben?' Ik antwoordde stoer: 'Doe maar net als Marco Borsato'. Mama begon te lachen en zei: 'Maar ach meneer daar is het veel te kort voor'. Toen kreeg ik een goed idee: 'Doe maar net als Ali B'. En dat is het nu ook uiteindelijk geworden. Ik ben zo kaal als een kerstbal!!! Ik heb spijt, ik zie er niet meer uit en ik durf morgen niet naar school, stel je voor dat ze me uitlachen. En aan de kerst moet ik al helemaal niet denken, want dan moet ik voor in de kerk zingen. Ik zei tegen mama: 'Hoe moet dat nu? Ik durf niet naar school!'

Maar gelukkig weet mijn mama altijd raad. We zetten gewoon een stoere pet op! En we schrijven een briefje aan de juf, dat niemand de 'kale Sam' uit mag lachen. Maar ach met die pet op, ben ik net een rapper. Die rapt: 'Ik ben Sam en ik kan er wat van. Ik ben kaal, lach maar allemaal, ik trek me er toch niks van an'. Ik hoop dat ik de volgende keer een vrolijker bericht kan schrijven. Afijn wilt u nog gekapt en knipt worden voor de kerst? Kom gerust maar even langs.