Een mailtje van Chloe: Oh, it seems I’m ready to be yours today. Me and this bottle of red wine 😉 Daaronder een link naar een internetpagina. Hé, hoe komt ze erbij dat ik van rode wijn houd? Wie vertelt haar dat? Een zoete witte, dat gaat nog, maar rood?

Ja, het is me wat met die Algemene verordening gegevensbescherming (AVG). Ook zoveel mailtjes gekregen de laatste tijd? Man, wat heb ik de nieuwsbrieven en de tevredenheidsonderzoeken opgeschoond. Het is een stuk rustiger geworden in de digitale postbus. En nu zo houden. Ja FloraHolland, ook gij!

Aan de andere kant, heb je zelf te maken met de verwerking van persoonlijke gegevens als bedrijf of vrijwilligersorganisatie dan is het minder leuk. Je krijgt er wel een puist werk bij. Ik bedenk opeens dat er in ons softwarepakket om de veilingbrieven te maken ook heel wat adresgegevens staan. Van kopers dan. Zouden die daar geen moeite mee hebben? Wie vraagt dat even?

Dat is ook het schizofrene van deze tijd. Een deel van de mensheid wordt panisch als anderen iets over hen weten terwijl hele stammen via de sociale media rondbazuinen wat ze die dag doen of denken. Ga daar maar eens regels voor bedenken. Nou ja, dat hebben ze dus gedaan. Alleen met jouw uitdrukkelijke toestemming mogen persoonlijke gegevens worden gebruikt. Of als er een gerechtvaardigd belang is om dat te doen. Al vindt Zuckerberg natuurlijk al vrij snel dat daar sprake van is.

Het is ook niet fijn als je hoort dat bedrijven elkaar gegevens verkopen. Of wanneer, als je een keer gezocht hebt op bamboe, alle internetpagina’s blijken vol te staan met onderbroeken van Bamigo. Of je zal een keer voor je vrouw op zoek zijn geweest naar lingerie. Leg dan maar eens uit dat het voor een cadeautje is. Lukt je niet. Heb je nog ruzie ook. Dus privacy, het heeft ook zijn goede kanten.

Zit ik nog wel even met de vraag hoe Chloe aan mijn mailadres komt. En Veronique. En Corinne, Martine, Celine en Katrin. Elke dag weer krijg ik post van ze. Of zouden ze dit Vakblad lezen?