Even kijken. Wat hebben ze in de aanbieding? Ah, Nienke! Een mooi, robuust herfstboeket. Ik zie bronskleurige chrysanten, dahlia’s, calla, lelies, rozen en celosia’s. Cristata dan, geen plumosa. Bij de maat klik ik op ‘groot’. Kaartje erbij. En bezorgen. Dat maakt dan ruim €36. Ik slik, maar het was mijn eigen fout, dus ik druk op ‘Betalen’. Als je de verjaardag van een verre vriendin vergeet, moet je op de blaren zitten.

Zelf geniet ik als we een bos bloemen cadeau krijgen. Eerlijk waar. Komt onze jongste met een boeket aan omdat we 27 jaar getrouwd zijn. ‘En kijk eens goed pap!’ Een appje met een foto. Er zit namelijk matricaria in. Niet van ons, dat ziet het tuindersoog meteen, maar toch grappig. Het vorige boeket was net uitgebloeid. Via internet van de oudste voor zijn moeder vanwege haar goede zorgen na zijn knieoperatie. Ook al schitterend.

Zo is het voor mij een must om even binnen te kijken als we langs een bloemist lopen. We hadden een lunchbon te besteden en daarom trokken we op een zonnige zaterdagmorgen de brug over in Delft. Lopen we langs zo’n snoepwinkel. Tal van prachtige boeketten stonden klaar om verkocht te worden. En ze gingen allemaal weg dat weekend, aldus de toegesnelde eigenaar. ‘Wat teel je zelf dan? Matricaria? O man, daar ben ik zo allergisch voor…’ Daar ga je al.

Ik krijg een foto toegestuurd uit het verre noorden. ‘Dank jullie wel voor dit prachtige herfstboeket. Voel me erg verwend!’ Gelukkig, niet boos. Ik vergroot de foto. Huh? Euphorbia’s? Gerbera’s? Zalmoranje chrysanten? Verwaaide importroosjes? Dit is niet Nienke!

Ik kan het niet laten en plaats een tweet met foto’s van het bestelde en het geleverde boeket. Vrijwel direct reageert de klantenservice met excuses. Er moet iets fout zijn gegaan.
De volgende dag krijg ik een mail met een aanbod: Korting op de bestelling of een tegoedbon. Dat is heel netjes en ik kies de tegoedbon. We gaan het gewoon nog een keer proberen. Want fouten maken we allemaal. Ik vergeet weleens een verjaardag.