Ik loop door de vakken waar we de komende dagen gaan oogsten. En het valt me niet mee. Ik zag het een paar weken geleden al toen we het steungaas iets optrokken. Ja, dat doen wij nog handmatig. Is even werk, maar je komt nog eens ergens. En ik signaleerde toen al vochtblaadjes.

Ik had de hoop dat we dankzij de inzichten van het Nieuwe Telen deze fase voorbij zouden zijn. Door  te schermen tegen uitstraling gingen we voortaan ook in de winter goede kwaliteit telen. En met een middel als Luna hadden we nog een extra slot op de deur. Helaas. Toch weer een paar weken met bladproblemen. Dat kost geld door uitval, maar vooral het tuindershart huilt. Je wilt gewoon mooie handel in de kas hebben staan.

In een gesprek met een vertegenwoordiger van chrysantenstek komt het ook aan de orde. Het blijkt dat we niet de enige zijn. Een schrale troost, maar toch. En de schuld wordt gezocht bij de donkere decembermaand. Na maanden met veel zon opeens de omslag naar grijs en nat. Dat is dodelijk voor een kasplantje. Tenzij je er op anticipeert door actiever te telen met een minimumbuis en ruimer luchten en je temperatuur aan te passen. Maar daar schort het dus vaak aan.

‘Hoe kan dat nu?’ vraag ik. ‘Elke tuinder weet dat je in de winter op een gegeven moment te maken krijgt met minder goede teeltomstandigheden. Dat je daar op moet inspelen. Er lopen tientallen teeltadviseurs rond op al die kwekerijen in Nederland. En toch gebeurt het dat je je laat verrassen en na een paar weken moet concluderen dat je zus of zo had moeten doen. Zijn we dan zo hardleers?’ Hij lacht en vertelt dat dit precies de reactie was van een collega-teler. Maar dat er ook een andere kweker is geweest die wél op tijd maatregelen had genomen. Omdat hij wist, uit ervaring, dat een weersomslag andere instellingen vereist. En hij had nu goede kwaliteit bloemen.

Op 9 februari j.l. werd een groot deel van Nederland middels een NL-Alert gewaarschuwd voor stankoverlast. Een Teelt-Alert, zou dat misschien een idee zijn?