Telefoon. Een aardige mevrouw van Spuitlicentie.nl. Wist ik dat medio mei volgend jaar mijn spuitlicentie zou verlopen? Was ik nog van plan om de onlinecursus te volgen? Zou ze me dan meteen maar inschrijven en de inlogcodes toesturen? En ik had me nog zo voorgenomen om naar bijeenkomsten te gaan dit keer. Ben ik er toch weer ingetuind.

En dus, een paar weken later, kruip ik achter de pc. ‘t Is rustig in de kas en het biedt een mooi excuus om nog even niet te gaan klussen in huis of de tuin winterklaar te maken. Mijn broer is me net een paar weken voor geweest. Ook via de onlinecursus. Kwam hij opeens met vragen als ‘Vullen wij eigenlijk een gewasbeschermingsmonitor in? Dat is wel verplicht hè?’ Ja, je leert nog eens wat tijdens zo’n cursus.

Ik begin met de Teeltmodule. Herkennen van ziekten en plagen. Dat is natuurlijk wel handig als je steeds meer met biologie bezig gaat in de kas. Je moet toch een beetje weten waar je wat tegen in zet. Al zit ik wat dat betreft wel wat meer op de tweede hand. Eigenlijk doe ik zo’n spuitlicentieverlenging alleen voor de weken dat mijn neef op vakantie is. Maar goed, loyaal als ik ben worstel ik me door de pagina’s heen en doe uiteindelijk de toets. Een ruime voldoende. Pak van mijn hart.

In de roes van de overwinning besluit ik meteen de Techniek door te werken. Spuitoplossingen klaarmaken, de SKL-keuringsfrequentie bepalen, verschillende soorten pompen kunnen benoemen en berekenen welke rijsnelheid een spuitboom van zes meter met Tee-jet-doppen 110-025 moet hebben om 100 liter per hectare te verspuiten. Of zoiets. En dan te bedenken dat wij alleen met een handpistool werken. Op het knopje drukken, achteruitlopen, gelijkmatig heen en weer, klaar.

Na in totaal een uur of acht heb ik de hele cursus voltooid. Louter voldoendes, geen herkansingen nodig. Viermaal vier forumbijdragen gepost waarvan je hoopt dat anderen er ook hun voordeel mee doen. Sloten koffie gedronken. Maar nu vijf jaar rust. Of… Wanneer zijn die kennisbijeenkomsten?