Ik weet niet of iemand het al gezegd heeft, maar we beleven rare tijden. Niets is meer wat het was. Ik had nooit kunnen denken dat een pandemie zo verlammend zou werken. Dat we allemaal zo op onszelf terug geworpen zouden worden. En dat je dat na een week of vier ook al haast weer gewoon gaat vinden. Het nieuwe normaal.

Toen het begon was het vooral schrikken. Stel dat je ziek wordt? Dat er mensen in je omgeving worden getroffen? Of zakelijk. Verliezen we straks ons bedrijf? Loopt onze bankrekening leeg en raken we aan de bedelstaf? Reikhalzend keek je uit naar de plannen die het kabinet ging presenteren. Hoe de banken reageerden. Met welke regels FloraHolland op de proppen kwam. Koortsachtig maakte je scenario’s. Wat als…

En dan zag je in de sierteeltsector na een aantal weken toch weer een voorzichtig herstel. Niet voor elke productgroep, maar een klein beetje hoop bood het wel. Was de eerste gedachte nog dat mensen in zulke tijden hun geld liever aan eten zouden uitgeven, gaandeweg bleek dat bloemen wel degelijk ook tot de eerste levensbehoeften horen. Als troost, als opkikker, als steuntje in de rug voor eenzamen, als bedankje voor zorgmedewerkers. Corona kreeg voor elkaar wat Lucas Vos ooit vurig ambieerde: Het bloemetje of de plant op nummer 1 in plaats van de cadeaubon. Een cadeaubon, wat was dat ook alweer?

Een grote pluim voor al die Nederlandse consumenten derhalve. Je hoeft als tuinder maar een bericht te tweeten over doordraai of versnipperen van bloemen en daar gingen ze weer. Op naar de bloemist, de bloemenstal of de thuisverkopende kweker. En dat allemaal om de sierteeltsector een hart onder de riem te steken. We mogen ze wel heel dankbaar zijn.

Net als die exporteurs die toch ook weer wegen wisten te vinden om de bloemen weet-ik-waar-naar-toe te sturen. China, Scandinavië, een aantal Duitse deelstaten. Nu ook weer voorzichtig naar Oostenrijk. Wát een handelsgeest heb je dan. Ik neem mijn petje ervoor af. Ook zij hebben hun zorgen en moeten maar weer zien hoe ze er bovenop komen. Maar als ze mogelijkheden zien, dan gaan ze ervoor!

En nu proberen om uit te bouwen. Steeds iets meer handel voor de klok. En we voeren ook langzaam de prijzen weer wat op als dat kan. Goedkope bloemen, zei een handelaar pas nog, daar verdient niemand iets aan. Nou, wat let je? Want het nieuwe normaal, daar horen wat mij betreft wel hogere prijzen bij.