Op Twitter zie ik een foto van een vrachtwagen die klem zit in een berucht laag tunneltje vlakbij de plek waar ik opgroeide. Het doet me denken aan een voorval, lang geleden. Een oom van vaders kant kwam op dezelfde plaats vast te zitten met zijn Opel Blitz. Opa van moeders kant fietste langs en riep: ‘En wat mot je nou?’ Waarop mijn oom antwoordde: ‘De banden leeg laten lopen!’

Katwijk. Ik ben er weer helemaal terug. Van mijn kinderen kreeg ik het boek Duinbrand van Robert Haasnoot voor Vaderdag. In een ruk uitgelezen. Zoveel herkenbaars. Ik moet altijd oppassen dat ik plaatsen en gebeurtenissen die worden beschreven niet kapot check. Het is tenslotte fictie, niet altijd precies zo gebeurd als wordt beschreven.

Of ik vraag in onze familie-app of ze nog herinneringen hebben aan de zigeunergroep die begin jaren 70 in Katwijk neerstreek. Of ik laat een citaat zien waarin het gaat over slagerij Teekens en vraag of ze de reclameslogan nog kennen die erbij hoorde. Een broer wist het nog. ‘Tast toe, ’t is van Teekens!’

Het boek gaat over de onrust die ontstond nadat de zigeuners aankwamen. Het speelde toen ik nog een kleuter was. Ging langs me heen. Ik weet me alleen nog een Marokkaans meisje te herinneren bij ons in de buurt. Twee Surinaamse jongens ook, Humphrey en Harvey. Wat konden die voetballen! Wat is er van ze geworden? O ja, en de jaarlijkse toestroom van bussen met Duitse toeristen. Die waren welkom in Katwijk, ondanks de oorlogsherinneringen. Ze brachten geld mee, dat scheelde.

Er zal best wat veranderd zijn sinds die tijd. Neem alleen de tuinbouw. Zijn er nog kassen te vinden in Katwijk aan de Rijn? Ja, een op de Kwakelwei. Maar niet lang meer. Het levert genoeg gesteggel op: wel of niet bebouwen? Zo is ook de Zanderij opgeofferd aan de woninghonger. Peen en bloemkool hebben plaatsgemaakt voor akkers vol huizen. Zoals na de oorlog aan de andere kant van de N206 het Tranendal werd gebouwd.

Ach, wat dat betreft is er niks veranderd. Zelfs dat tunneltje ligt er nog.