Hallo lieve mensen,

Ik dacht bij mezelf kom het is tijd om op de toetsen te klimmen. Tja, momenteel is mijn leven weer een beetje in rustig vaarwater gekomen. Dus heeft u al even niets meer van mij gehoord. Alhoewel, de spanningen lopen al wel weer op i.v.m. Sinterklaas z’n verjaardag. Hoe oud zou hij nu eigenlijk worden? Hoeveel kaarsjes zullen er op zijn verjaardagstaart staan? De Sint mag wel een föhn gebruiken om ze uit te blazen, want zo’n grote blaas zal de Sint niet meer hebben……of zou hij misschien Blaaspieten hebben. Ik zal het hem toch eens vragen als ik het geluk heb hem één dezer dagen nog een keertje tegen het lijf te lopen.

Tussen twee haakjes wat een hondenweer is het vandaag. Zielig hoor voor de Sint dat hij ook hier met zijn reuma knieën door heen moet. Trouwens voor Job en Marjan vind ik het ook zielig, die moeten op de fiets naar school, gelukkig hebben ze de wind in de rug! Klaas heeft zijn zaakjes goed in orde, die wordt tenminste naar school gebracht. Maar als ik zo groot ben, weet ik nog niet zo zeker of ik dat wel zou doen. Ach wat zit ik eigenlijk te tobben, de tijden veranderen en dan gaan we vast met een taxi naar de (middelbare) grote school of krijg ik thuis via een internetverbinding les op de computer en is heel die school trammelant allang voorbij.

Tja, nog een klein maandje dan zal ik er ook aan moeten geloven. Dan word ik KLEUTER! Zou dat zeer doen? Bij mama in elk geval wel. Dan gaat haar Benjamin ook naar school! Ik zei pas nog tegen haar: “mama dan bent u helemaal alleen, gaat u dan huilen, ik blijf wel bij u.” Maar gelukkig is Lotje er nog. Iedereen vraagt ook aan mama wat ze gaat doen als ik naar school toe gaat. Mama heeft dan natuurlijk helemaal niets meer te doen. Ze kan wel lekker veel gaan wandelen en boeken lezen en koffie drinken. Maar toch denk ik dat het voor mij minder mee zal vallen. Ik, Sam, word een echte wereldburger, ik moet me ineens aan allerlei regels houden, naar de juffrouw luisteren, op m’n stoeltje blijven zitten, zelfs als ik een plas  moet doen, moet ik dat nog vragen. Ik kan nog niet eens mijn eigen billen afvegen, daar moet ik nog een workshop voor volgen. (zal u het niet doorvertellen?) Oh ja, ik moet natuurlijk ook gaan fröbelen en daar heb ik zo’n hekel aan, zonde van m’n tijd! Ik zit veel liever achter mijn computer of kijk veel liever naar de televisie.

Toch is er ook nog een lichtpuntje in al deze duisternis, want ik kom bij Joni in de klas en dat is mijn kerkvriendin. Ik heb haar al lang geleden met een narcis ten huwelijk gevraagd. Haar antwoord, wil u het echt weten? Dat was natuurlijk JA. Voor de bruiloft heb ik al heel wat geregeld. Oom Billy zorgt voor kamelen, want we gaan op kamelen naar de kerk. Tante Els en tante Arina zijn bruidsmeisjes, schattig hé! (Ze zijn al hard aan het lijnen). Tante Adrie mag getuigen. Joni heeft al een rok gekocht en ik heb pas geleden, toen de kinderbijslag binnenkwam, een colbert gekregen met een echt overhemd. Oma kwam met een strik aandraven, ik zei nog tegen haar: "breng liever de volgende keer een blokfluit mee of zo, daar kan ik tenminste mee spelen!" Maar die strik komt nu toch goed van pas. Die oma is zo gek nog niet! Bedankt hoor oma. Rik wordt ceremoniemeester die regelt namelijk graag alles.

Afijn u hoort het al er is al heel wat geregeld. Alleen de datum staat nog niet vast. Ach dat is misschien toch wel een leuk vooruitzicht, met Joni in de klas. Ik denk wel dat ik daar veel steun aan zal hebben. Tenslotte zal ik toch ook een goede job moeten hebben. Want er zal toch eerst geld in mijn spaarvarken moeten komen zegt mama. Dus ga ik eerst maar wat studeren en de rest komt dan vanzelf wel…….

Heeft u nog ideeën voor onze bruiloft? Schroom niet maar neem contact op met de ceremoniemeester. Liefs Sam.