‘Opa…’
‘Ja, vertel het eens?’
‘Wij gaan vanmiddag naar de voesselbank.’
‘Naar de voedselbank? Met oma? Wat leuk!’
‘Ja.’ Met een blij gezicht neemt ze nog een hap van haar boterham.

Voedselverspilling is wel een ding tegenwoordig. Niet alleen nu trouwens, ik kan me ook van 15 jaar geleden al herinneren dat het in het nieuws was. En misschien is het wel van alle tijden. Want wat deden bakkers vroeger met onverkocht brood? Alhoewel, mijn oudste broer werd dan gewoon weer op pad gestuurd mét dat oude brood. Dan moest hij zeggen: ‘De smaak is goed, zegt Poelman!’

Maar u begrijpt vast wel wat ik bedoel. Ik heb dat als ik op tv naar Bed & Breakfast kijk. Een fantastisch uitgebreid ontbijt staat er dan op tafel. Dat kunnen de deelnemers nooit op! En de restjes? Die zet je de andere dag niet weer op tafel. En ik denk even terug aan Wim Sonneveld en de kroketten voor de notabélen. ‘Had ik 100 kreketten in huis gehaald, bleef ik er met 92 zitten!’ Zo zie je maar.

Chinees eten afhalen, ook zoiets. Vraagt de dame die ik aan de telefoon heb: ‘Maar voor hoeveel personen is het dan?’ Moet ik gewoon de helft eraf liegen, want echt, je komt met veel teveel thuis. Ik vind het niet vreemd dat ze in China kleinere porties moeten bestellen op straffe van een boete. Wij delen al jaren het aantal aanwezigen door twee.

Het bracht mijn gedachten naar hoeveel bloemen en planten er nu eigenlijk verspild worden. Onverkocht blijven, allereerst op de veiling, maar ook bij de bloemist en de supermarkt. Wat gebeurt daarmee? Ik weet van een proef bij FloraHolland eerder dit jaar, vlak voordat het coronavirus toesloeg. Er zouden doorgedraaide bloemen naar de voedselbank worden gebracht. Is dat nog gecontinueerd?

Want ja, er zijn mensen die aangewezen zijn op gratis voedsel. Daar hoeven zij en wij ons niet voor te schamen. In de Bijbel staat al dat armen er altijd zullen zijn, goede initiatieven ten spijt. Kijk niet op ze neer, maar help ze. En een bloemetje kán wonderen doen. Zeker in zulke situaties.