Ik wrijf m’n ogen nog eens uit. Ja, het staat er echt! ‘Maar goed, we schopten eerst ook tegen FloraXchange. En nu kunnen we niet meer zonder.’ Krijg nou tandjes…

In mijn dromen lukt soms alles. Dan zet ik ’s morgens voordat we gaan beginnen met werken alvast in Floriday wat we gaan oogsten. Ik hang er een prijs aan die goed is voor ons én voor onze klanten. Ik stuur een Inkooptip naar de kopers waar we wekelijks aan leveren met de afgesproken prijs. Zij zitten vast al klaar om ze uit Mijn Winkel te halen.

Intussen kijk ik op Clockview wat de klokhandel van die morgen oplevert. En als we om zeven uur gaan oogsten druppelen de eerste bestellingen alweer binnen. Die zetten we voor tien uur klaar, want dan komt de eerste milkrun langs die de bestellingen naar een hub in Hazerswoude brengt. Om twaalf uur komt hij nog een keer voor de tweede ronde. Dat is voor mij het moment om te kijken hoeveel handel er nog niet is verkocht. Met een klik van de muis maak ik van de overgebleven emmers klokhandel voor de volgende dag. En dan gaat de wekker.

Vervolgens begint mijn dag echt. Ik start Clockview op om er na een paar minuten weer uitgegooid te worden. ‘Verbinding wordt opnieuw opgezet’ lees ik. Dan alvast maar even wat inkooptips versturen. Met een paar whatsappjes erachteraan, want kopers zijn niet echt gewend aan deze manier van handelen. Later die ochtend ook nog maar even een belletje. Tijdens het oogsten kom ik erachter dat het gewicht toch iets minder was dan ik in eerste instantie dacht. Helaas, koper X heeft ze net al gekocht. Nou, jammer dan. En die milkruns? Nee, dat duurt nog wel even, zover zijn we nog lang niet.

En toch klaag ik niet. Want we zitten in een fase van wennen en bekend raken met nieuwe processen. Dat kost tijd. En eerlijk gezegd denk ik dat zowel kwekers als kopers te laat zijn begonnen met overstappen. Vandaar het gemopper nu. En dan ben ik blij met zo’n zinnetje over FloraXchange. Kop op mensen! Over een paar jaar zeg je dat over Floriday. Houd moed!