Hoe ik Floriday ervaar vragen ze. ‘Nou, ik ben er vrij positief over, dat spreekt. Al zeg ik er eerlijk bij dat wij nog lang niet alle mogelijkheden gebruiken die ingebouwd zijn. Neem nu bijvoorbeeld het aanbieden van handel voor de directe verkoop, eigenlijk doen we dat alleen nog maar via de telefoon, e-mail en Whatsapp. Want ja, zolang die milkruns niet rijden…’

Het was een overval, zomaar op vrijdagmorgen half 12. Een berichtje of ik op de tuin was, want het halve managementteam van FloraHolland was in de buurt en wilde even een flitsbezoek brengen. En dit keer niet in glanzende bolides, maar heel duurzaam op de fiets. Elektrisch, dat dan weer wel. Natuurlijk moesten we meteen even de kas in, het ging tenslotte om de bloemen.

Vlak voor de vakantie had ik ook al een bedrijfsbezoek gehad. Toen stonden er twee Floridaymedewerkers op de stoep. Werd ik aan de tand gevoeld over mijn wedervaren met het werken in de schermen van Floriday. En ook toen liet ik al vallen dat de directe verkoop nog niet echt digitaal verloopt. ‘Maar waarom dan niet?’ Ik legde uit dat het voor ons op dit moment nog niet interessant is, omdat er nog geen milkruns worden gereden. ‘Huh? Wat zijn dat?’

Ja, die milkruns zijn belangrijk. Nú weten kopers die bij ons aankloppen dat ze een volle kar moeten bestellen willen we zaken doen. We laten niet voor een paar emmers rijden. Maar niet elke klant heeft een hele kar nodig. En daarom is het wachten tot er een geregelde ophaaldienst via Floriway wordt opgetuigd met een hub in de buurt. Dan zullen wij onze bloemen direct digitaal aanbieden.

Ik zie nog wel leeuwen en beren op de weg. Want inkopers zullen ook om moeten. Op tijd uitboeken om de bloemen op tijd geleverd te krijgen. Kijk, als je een kweker zegt dat hij donderdagmorgen om 10 uur een kar bloemen moet leveren, dan zorgt hij ervoor dat het gebeurt. Maar als jij aanbiedt en je moet vervolgens gaan zitten wachten totdat een koper aanklikt…

Milkruns dus. En nu onze vervoerder nog zover krijgen.