Ik droom. Ik hoor een drone aankomen, ergens rechts bij mijn oor. Ingespannen luister ik, in het donker is niets te zien. De drone lijkt te landen op mijn wang. Pets! Ik ben meteen klaarwakker. Wéér zo’n rotmug! Waar is die anti-mugstekker gebleven?

Onze vakantie ligt alweer enkele weken achter ons. Ondanks de niet zo goede weersvooruitzichten bleven we in Nederland en zoals zo vaak viel het alles mee. De voorspelde hoeveelheden regen bleven uit of vielen vooral ’s nachts en onze laatste week was zelfs prima te noemen met als afsluiting een warm en zonnig weekend. Heerlijk dus.

Alhoewel, de eerste nachten waren een crime. We stonden met onze caravan op een camping nabij Berg en Dal. We hadden nog keuze toen we aankwamen en kozen voor een plek op zo’n tien meter afstand van een klein meertje met stilstaand water. Eigenlijk had mijn vrouw er dichterbij willen staan. ‘Zo gezellig aan het water!’ Maar wat het dan was geworden…

Want de eerste drie nachten waren verschrikkelijk. We hebben nog nooit zoveel muggen doodgeslagen. En elke keer als we het licht uitdeden (‘zo, dit was de laatste’) en we onze ogen weer sloten begon het opnieuw. Bzzzzz… Het was zo erg dat ’s morgens de bloedvlekken op het hoeslaken zaten van muggen die we in onze slaap bij het omdraaien hadden geplet. En ja, we hebben horren en die zaten dicht.

Totdat we een gesprekje hadden met onze buurvrouw die er ook last van had. Een stel verderop hoorde ons praten en kwam naar ons toelopen met een apparaatje met stekker en een flesje vloeistof. ‘Dit is de oplossing!’ zeiden ze. ‘Bij de Kruidvat, voor 6,95 weet je alles! Geen mug meer te zien!’ We keken haar aan of we water zagen branden. ‘Echt waar?’

Wij dezelfde dag nog naar de Kruidvat om zo’n stekker te halen. Geloof me, we wisten niet wat we meemaakten. Niet één mug meer de nachten erna! Wat een wereldspul! Maar ja, wel chemische troep natuurlijk. Prallethrin.

En nu thuis dus ook weer muggen. Waar is de anti-mugstekker! Desnoods zet ik mijn spuitmasker op.