Twee weken voor Vrouwendag informeerde een koper naar de prijs voor volgende week. De kamille was duur op de klok, dus dat gaven we hem door. Hij aarzelde. ‘Nou, ik wacht nog even, want met die Russen en Oekraïne weet ik nog niet wat het volgende week gaat doen.’ Hij sprak profetische woorden.

Soms lees je weleens de vraag hoeveel geld je als huishouden op een spaarrekening moet parkeren voor het geval je voor onvoorziene kosten komt te staan. Je wasmachine kan er mee stoppen, of de distributieriem van je auto is aan vervanging toe. Wat is nou wijs, waar moet je mee rekenen? Steevast geeft iemand van het Nibud daar dan een zinnig antwoord op. Even zoekend op internet kom ik zelfs een website tegen waar je je persoonlijke adviesbuffer kunt berekenen. De buffer van de een is immers niet de buffer van de ander.

Ik gok dat alle tuinders op dit moment zo’n persoonlijke adviesbuffer wel kunnen gebruiken. Want waren we eerst vorig najaar al geschrokken van de stijgende energieprijzen, nu blijken die zelfs tot de macht 2 te gaan. Wij hebben voor de winter van 2023 kleine hoeveelheden warmte vastgeklikt, maar als ik nu zie voor welke prijs dan heb ik spijt als haren op mijn hoofd dat we toen niet alles hebben vastgelegd. Alleen koop je daar nu niets meer voor. In dubbel opzicht.+

Dat leidt dan direct weer tot discussie onderling. Want ja, het liep vorig jaar als een speer. En we hadden de ruimte om een lening vervroegd af te lossen. En zo waren er nog wat dingen die konden omdat het geld er was. Bovendien kost spaargeld rente, dus hup, doe er goede dingen mee! Maar dat was buiten Poetin gerekend. En dus kijken we elkaar aan en zeggen: We hadden nu best een wat grotere buffer willen hebben. Want zie maar weer eens de prijzen van januari en februari te krijgen.

En zo zijn we na twee jaar opnieuw in een crisis beland. Wie durft er iets te voorspellen? Dictators zijn over het algemeen moeilijk na te rekenen. Die ene prangende vraag blijft: Hoe groot moet je buffer eigenlijk zijn?