Eigenlijk heb ik u niet veel te vertellen.... Maar ik moest toch maar weer even op de toetsen! Want tja, u zal wel denken, wat is er met die Sam aan de hand, waar blijft hij nu met zijn weblog? Het gaat goed hoor verder met mij. Ik ben zelfs erg blij de afgelopen paar dagen, komt denk door het weer, 'k heb last van lentekriebels. Tenminste op af en toe een heel klein dipje na.... Zoals bijvoorbeeld vanmorgen! We zaten aan het ontbijt en dat valt nooit zo mee voor mij, het is denk ik m'n zwakke puntje. Want ik heb 's morgens nooit zo'n honger en zeker geen dorst. U kent het wel hé,  dat gezegde 'melk is goed voor elk' ha, ha, ha... behalve voor Sam want die plast ervan! Ik houd nu eenmaal niet van melk en toch moet ik het van mama opdrinken, want het is zo goed voor mijn motortje.

Afijn, daar zat ik dus weer moederziel alleen aan die hele grote tafel met lange tanden. Iedereen was al klaar behalve ik. M'n brood pruimde ik naar binnen, maar die melk! De poes kwam gezellig naast me zitten. Ik kreeg ineens een plannetje en dacht, eerlijk zullen we alles delen. Ik pakte Lot z'n etensbakje en goot voor hem ook een paar slokjes in z'n bakje, echt maar een paar slokjes. En toen deden we een wedstrijd melkslobberen, u begrijpt natuurlijk wel wie er won. Lotje likte voldaan z'n bekje af en ik zei nog: 'Jongen hoe krijg je het weg?' Zo dat was dat,  in elk geval het melkprobleem voor vandaag weer opgelost. Ik ging snel zorgen dat ik klaar was voor school, dus tas inpakken, kuif omhoog enzovoorts....

Maar toen kwam mama in de keuken en vroeg me 'Wat zijn dit nu weer voor een fratsen?!' Ik keek haar heel verbaasd aan en dacht bij mezelf 'Brood op, melk op, weer niet goed?' Niks geen fratsen. Maar toen viel mijn oog op het etensbakje van Lot wat nog op de tafel stond...... oh, sukkel dacht ik nog bij mezelf! Tja, er moest gepraat worden, we gingen er toch maar even bij zitten. Ik deed net of mijn neus bloedde en zei nog: 'Ik heb het toch keurig op?' Mama knikte naar het bakje en zei; 'JÍJ of LOT?' Ik lachte een beetje en zei tegen mama: 'Zeg mama, het wordt toch eens tijd dat u eens wat wijzer wordt!' Mama keek me met grote ogen aan, stond op en verdween.
Zo dat liep weer met een sisser af. Wat zal ik morgen weer verzinnen?