Bob de Bouwer, kunnen wij het maken. Bob de Bouwer, nou en of. Titus en Bert, Hector en Spud. Kijk ze eens spelen, dat vrolijke grut!
Oom Bob en tante Mien zijn de trouwste lezers van mijn weblog. Heel vaak reageert oom Bob op mijn avonturen. Ook krijg ik regelmatig pakjes opgestuurd, zoals petten voor mijn 'misknipte' kapsel, een 'Bob de Bouwer boek' voor mijn verjaardag, een CD en zelfs een bijdrage voor circus Okido. Mijn weblog oom en tante delen in mijn vrolijke, moeilijke en zelfs mijn verdrietige avonturen. Zo heb ik de afgelopen jaren zomaar plotseling uit het niets een oom en tante erbij gekregen! En is er via mijn avonturen op het web een band gegroeid....

Mama leest de reacties op mijn weblog altijd voor en mijn nieuwsgierigheid begon te groeien naar deze bijzondere oom en tante. Ook oom Bob en tante Mien werden nieuwsgierig naar mijn persoontje in het echt. Zo kregen wij een tijdje geleden al een keer een uitnodiging om eens lekkere Samgebakjes te komen eten bij hen thuis. Maar ja, het probleem was dat zij niet naast de deur wonen en dat papa en mama bovendien niet eens wisten waar zij nu eigenlijk precies wonen. Er ging weer een tijdje overheen..... Todtdat we vorige week donderdag weer een uitnodiging ontvingen. Mama vond dat het er nu toch maar eens echt van moest komen. Aangezien we het afgelopen weekend toch richting het Groningse land moesten, voor een weekendverblijf met familie op een boerencamping en we zo heel dicht in de buurt kwamen van de nieuwe oom en tante, kwam mama plotseling op het idee op de terugweg even langs te wippen bij familie de Bouwer. Dus zo gezegd zo gedaan, wat heen en weer gemaild en de afspraak werd gemaakt. We werden verwacht op de tweede pinksterdag en ze beloofden een Samtaart en een maaltijd van gestampte veldmuizen en gemalen vensterbanken. Spannend hé!?

En zo gebeurde het dus gisteren dat ik echt kennis maakte met oom Bob en tante Mien. Voordat we naar hun stolpje gingen, hadden we met hen afgesproken onder aan de snelweg. Na enkele spannende minuten op hen gewacht te hebben op een parkeerplaats ergens in de middle of nowhere, kwamen ze aanrijden. Papa en mama stapten uit, handen werden geschud en er werd flink gelachen om dit toch wel een beetje bijzondere moment Ik had natuurlijk speciaal mijn Bob de Bouwerpet opgezet en dacht bij mezelf 'zal oom Bob misschien ook z'n bouwhelm op hebben?' Hierna kregen we een rondrit door een prachtig boerderijdorpje. Tjonge, ik had nog nooit zoveel boerderijen bij elkaar gezien. Vervolgens kwamen we bij oom Bob thuis. Alle stampertjes rolden de bus uit en maakten de boel onveilig. Ik overhandigde een klein bloementuintje aan tante Mien en ik kwam tot de ontdekking dat oom Bob en tante Mien ook nog een alleraardigste dochter hadden! Ik dacht nog bij mezelf 'zou dat nou Wendy zijn?'

We kregen een lekker glas limonade en als klap op de vuurplijl werd er een prachtige taart te voorschijn getoverd helemaal speciaal voor mij. Een Bob de Bouwertaart waar op geschreven stond Sam van Egmond. Ik was er helemaal stil en verlegen van en keek m'n ogen uit. Natuurlijk hebben we daar heerlijk van gesmuld, hij smaakte echt heerlijk! De grote mensen maakten verder kennis met elkaar en al snel was het ijs gebroken. We bekeken het huis, de tuin en natuurlijk al het gereedschap van oom Bob. Rik keek z'n ogen uit! De wals, cementmaker, bulldozer, hijskraan en graafmachine van oom Bob hebben we helaas niet gezien. We kregen ook nog een lekker ijsje en ik begon me steeds meer thuis te voelen. Maar voordat ik me echt hééél erg thuis zou gaan voelen (de beest uit gaan hangen in een hangmat) stapten alle stampertjes weer in de auto om de reis naar huis aan te vangen. Ik heb me natuurlijk uit de kunst gedragen, want stel je voor dat ze de andere kant zien van dat brave, ietwat over het paard getilde, schattige Sammetje...

We bedankten familie De Bouwer voor hun hartelijke  ontvangst en de leuke kennismaking en natuurlijk zijn ze van harte welkom bij ons thuis in Bleiswijk.
Oom Bob en tante Mien, ik hoop dat u nog veel plezier zal beleven aan mijn weblog avonturen, nu u echt kennis hebt gemaakt met mij. Ondanks dat ik erg verlegen was, vond/vind ik het berengezellig, zo'n oom en tante uit het niets, in Verweggistan. Zeg nou zelf, wie heeft dat nou? Doet u de groetjes aan Wendy, Spud en Scoop.

Groetjes van Sam, ook van de fam.