Maandag 4 juni 2007

De een zweert bij gorgelen met zout water. Een ander zuigt keelpastilles. Weer een ander schilt een uit, legt die op een schoteltje naast z'n bed en probeert vervolgens ondanks de lucht in slaap te komen. Een vierde kauwt de hele dag kauwgom. Keelpijn. Het is weer eens zover.

De remedie van mijn vader was heel duidelijk: 'Niet in de avondlucht komen.' En als je het toch deed, dan niet zonder pet en das. Tocht. Ook zoiets waar hij een gruwelijke hekel aan had/heeft. Door tocht kon je een koutje vatten en dat moest tot elke prijs worden voorkomen. 'Doe die deur achter je dicht!' Het is een gevleugelde uitdrukking geworden onder de nazaten van mijn ouders. En ook in ons gezin behoort het tot de top 5 van meest gebruikte zinnen. Onze kinderen kunnen ons er wel om schieten...

Een zere keel, elk jaar komt het wel een keer of twee-drie voor bij mij. En waardoor? Kou vatten door vanuit een warm huis of warme kas de buitenlucht in te stappen? Kan niet, zeggen sommige geleerden. Het wordt veroorzaakt door een virus of bacteriële infectie en die doe je niet op door zonder das naar buiten te gaan. Heeft mijn immer verstandige en wijze pa dus altijd ongelijk gehad? Op mijn Googlezoektocht kwam ik op deze site terecht en wat blijkt? Temperatuurschommelingen kunnen stress veroorzaken in onze keel en daardoor worden we vatbaar voor keelpijn! Kijk, daar heb je wat aan. Vandaar ook al die mensen die al die airco's zo verfoeien. Die zijn echt niet gek hoor!

Maar goed, ik zit er maar weer mee. 's Morgens wakker worden met zo'n rauw gevoel achter in je keel. Moeizaam slikken. Kauwgompje nemen die na twee uur weer wordt uitgespuugd omdat je er zulke lamme kaken van krijgt, de smaak eraf is en de structuur steeds korreliger wordt... Zuigtabletten? Dropjes? Strepsils? Gorgelen met zout of met desïnfecterende linksmodulerende kamillosan? Vergeet het. Deze jongen doet het met een zure appel. Gewoon een goeie week doorbijten. Dat helpt.