Vaderdag is een dag die je niet vergeten mag! En zondag was het dus weer zo ver.... Alle vaders in de hele wereld werden in het zonnetje gezet. Tenminste zonnetje, ik geloof eigenlijk niet dat het zonnetje scheen? Maar goed ik heb daarom geprobeerd zelf het zonnetje in huis te zijn. Natuurlijk had ik weer een prachtig kunstwerkje op school voor papa gemaakt, uren heeft mij dat gekost en met veel liefde en speciale zorg heb ik er aan gewerkt. Donderdag had ik het al mee gekregen van school en het nauwkeurig verstopt. Dit keer niet onder m'n bed, want dat is natuurlijk wel een heel erg voor de hand liggende plaats. Nee, dit keer had ik het achter de mand met gymspullen, regenpakken en rugzakken gestopt naast de achterdeur. Ik wist zeker dat papa het daar nooit zou vinden of zoeken.

Afijn toen het dus zondagmorgen was, was ik natuurlijk zelf plots vergeten waar ik mijn kostbare kunstwerk had verstopt. Maar gelukkig wist de rest van de hele familie waar ik het had gelaten. Papa houdt niet van hagelslag tussen zijn tenen, dus kreeg hij geen ontbijt op bed maar gewoon een uitgebreid ontbijtje met warm broodje en vers eitje aan de tafel in de keuken. Tja, ik had dat niet klaar gemaakt hoor. Want ik kan niet bij de borden plus dat mama bang is dat ik haar Brabantse boerenbonte servies op de grond laat kletteren. En zeg nu zelf, dat geeft zo'n akelig geluid, is ook niet fijn om wakker mee te worden, toch? Dus eigenlijk had ik niet veel voor te bereiden, dat ging wel lekker zo! O ja en 'k vergeet bijna te vertellen dat het zonnetje op vaderdag ook een beetje gedeeld moest worden met mijn grote zus, want die verjaarde. Die mocht ook lekker lang blijven liggen en hoefde dus verder niets te doen, niet dat ze ze dat normaal wél doet hoor. Maar ach het mag de pret niet drukken.

Tja, Job die komt altijd al op het nippertje uit bed, die lijkt wel doof, die moeten we wel tien keer roepen. Klaas heeft momenteel ontstoken ogen en krijgt ze daarom 's morgens niet zo makkelijk open. Rik was druk met de techniek (lego), moest even iets afmaken, al dat gewerk op zondag! Dus schoot Bart over om een lekker ontbijtje klaar te maken. Maar ja, Bart is eigenlijk ook een geval apart, die kun je 's morgens vroeg maar beter niet tegen komen. Hij heeft wat last van startproblemen vooral op de vroege morgen. Dus die laten we liever maar met rust. U raadt het zeker al? Het was dus mama die voor een feestelijk ontbijtje moest zorgen! Terwijl papa niet eens haar vader is, toch? Schandalig! Tja, ik kan er niets aan doen want ik laat de borden vallen!

Maar goed we zaten dus allemaal heerlijk uitgeslapen aan tafel en zongen voor Marjan een verjaardagslied, iets van 'Er is er één jarig' of zo. Daar was ze ons trouwens heel dankbaar voor.....ik zei nog tegen haar dat ze op haar stoel moest gaan staan, maar nee dat wilde ze niet. De pakjes werden eerst aan haar gegeven en dankbaar in ontvangst genomen. Daarna was papa aan de beurt. Heel trots haalde ik mijn pakje tevoorschijn. Er zat natuurlijk ook weer zo'n onzin gedichtje bij, wat ik vervolgens vertikte op te zeggen. Dus deed papa het vervolgens zelf en ach hij kan er toch ook wel wat voor doen? Het luidde als volgt:

Er zijn wel hondertachtigduizend papa's en daar zitten hele leuke bij.
Maar de aller-, allerleukste papa is die van mij.
Je hebt grote papa's en ook hele kleine.
Superdunne of juist lekker dik.
Maar de allerleukste papa is de mijne,
ja, de aller-, aller-, aller-, aaaaaallerleukste papa, die heb ik.

Hierna maakte papa het pakje open. De spanning steeg, wat zou daar nu weer uit komen? Papa was echt heel verrukt van mijn prachtige kunstwerk. Een peer, een hele toffe peer! Ja, mijn papa is een toffe peer! En bovendien kan papa heel goed zaalvoetballen en wint hij bijna elke dag. Dat had de juf er ook nog voor papa opgeschreven. Nou vind u het niet schattig? Papa was helemaal van z'n stuk. Natuurlijk kreeg hij nog veel meer pakjes, allemaal van die toch al nodige cadeautjes zoals een werkhorloge, mok, prullenbak voor in de auto en een heel gemene elektriche vliegenmepper.  U raadt natuurlijk al wie deze pakjes kocht, want bovendien was de rest daar veel te moe voor! En oh ja, hij heeft van Rik nog een pakje tegoed, want die liet hem per ongeluk, ja echt per ongeluk op school liggen. Ach ja, daar kon hij toch niets aan doen?

Maar mijn cadeau was natuurlijk het allermooiste, je kon zo zien dat ik er heel veel zorg aan had besteed. Verder was het best een heel gezellige dag hoor! Lekker druk veel visite want bovendien, en dat moet u niet vergeten, was Marjan ook nog jarig. Helaas moest papa wel een beetje rennen, om mama te helpen, met gebak en drinken en alles in goede banen te lei(ij)den...... maar dat vond hij niet erg hoor, tof hé! Ik zeg maar zo: Mijn papa is de aller-, aller-, aller-, aaaaallerleukste papa van de hele wereld!