Vrijdag 9 december 2005

Vandaag heb ik de spaarzame zonnige momenten benut om wat foto's te maken van het grote kunstwerk dat pal naast onze kas is verrezen. En dan mag u dat 'kunstwerk' licht spottend in uw oren horen natrillen, want smaken verschillen nu eenmaal. Het is bijna aandoenlijk om de website en andere persverslagen van de HSL, want daar gaat het dus om, te lezen. Daar hebben ze het dus inderdaad over een van de kunstwerken als het spoorviaduct in Bleiswijk wordt omschreven.

De afstand tussen het viaduct en het huis van Bert en Wilma is ruim 30 meter

Nou goed, het is een indrukwekkend geheel. Zes meter boven het maaiveld uitstekend, gigantische betonnen kolommen die de spoorbak ondersteunen en dan straks ook nog een trein die met duizelingwekkende snelheid voorbij komt suizen... Maar bij het woord kunstwerk denk ík toch aan heel andere zaken. Dan komen er namen als Michelangelo en Rembrandt van Rijn naar boven. Als het over deze spoorlijn gaat dan gaan de gedachten eerder uit naar het verslinden van geld, het doorklieven van allerlei bestaande woon en landschappelijke structuren. Horizonvervuiling ook, en geluidsoverlast. En waarom? Tja, met treinkaartjes zal dit project niet worden terugverdiend, dus er zal wel hogere economie voor nodig zijn om het rendement te kunnen onderbouwen.

Als u goed kijkt ziet u in de verte al een trein aankomen...

Toch ben ik niet alleen negatief. Als die lijn niet zou zijn aangelegd, dan had ik nu immers ergens anders over moeten schrijven... Dan had ik u ook niet kunnen laten smullen van die prachtige foto's. Ik heb trouwens nog een mooie tip: Hier (rechtermuisknop, opslaan als) vindt u een animatie van de bouw van het viaduct bij Bleiswijk. In nog geen twee minuten ziet u gebeuren waar in werkelijkheid drie jaar over is gebouwd. Het bestand is 45 MB groot, dus u moet wel over ADSL of kabelsnelheid beschikken, maar u hebt in ieder geval geen last van de dreunende heimachines, iets wat wij niet konden zeggen...

De kas is 3.50 hoog, het viaduct 6 meter...

Terwijl ik dit typ moet ik ook terug denken aan de eerste voorlichtingsavonden die een jaar of acht geleden werden gehouden. In de bloemenveiling heel veel tuinders verzameld, die hun zegje mochten doen. Het was immers van belang dat een ieder zijn inbreng zou hebben. Daar werd wat mee gedaan, daar kon je van op aan! Zo was er een tuinder die met het voorstel kwam om langs het spoor reclame te maken voor de tuinbouwsector. Al die consumenten die van Amsterdam richting Parijs trokken en vice versa: een uitgelezen kans om je producten te promoten. Hij zag het al voor zich: bloemen, paprika's, tomaten en aubergines, het water zou de treinreizigers in de mond lopen! 'Ik ben bang', zei een voormalig Westlander droog, 'dat het met die snelheid één lange komkommer wordt.' Ik geloof dat er de rest van die avond niet veel bruikbare adviezen zijn opgeschreven door de medewerkers van het HSL-team...

De nieuwbouw in de Overbuurtsche Polder. De achterste kas is van de Fa. van der Lugt.

Feit is wel dat er een heel aantal tuinders is weggekocht omdat de HSL over hun bedrijf kwam te lopen. Eigenlijk hoopten wij daar in het begin ook nog wel op. Beter op een andere plaats nieuw te bouwen dan pal aan een spoorlijn te zitten. En hoe je ook denkt over geluidsoverlast, op dit moment weet nog niemand wat hem te wachten staat. Daar komt bij dat ook de frequentie waarmee de treinen zullen gaan rijden ongewis is. Eén ding staat wel vast: het zullen er in de toekomst alleen maar meer gaan worden. En voor hen hen die er vlakbij wonen is maar één advies: als je nog geen treinenliefhebber bent, ga het dan maar snel worden, want het duurt niet lang meer...

Uitgegraven waterbergingen.

Commentaar overbodig.

De spoorbaan is altijd verlicht...