Ahoy , beste landrotten. Gisteren waren papa en mama zestien jaar met elkaar getrouwd. Dus tijd voor een feestje! Want mama zegt altijd: Wat je vieren kunt moet je vieren! We gingen met al onze landrotten uit eten bij ‘Kapitein Haak’ in Leidschendam. Heerlijk hoor, zo’n piratentent! Toen we binnen kwamen kregen we allemaal een piratenhoofddoekje omgeknoopt. We stapten een complete zeerovers wereld binnen, in het duistere avontuur van kapitein Haak. Inclusief kraaiennest, schip, een heuse schatkamer en natuurlijk de echte kapitein Haak met vriendin.

We konden genieten van vele heerlijke gerechten die kapitein Haak en zijn piraten verzamelden op hun vele verre reizen. Woeste zeeën en wilde wateren moesten ze bevaren. Vele schurken en diepzeemonsters trotseren. Natuurlijk kwamen ze ook mooie zeemeerminnen tegen op sprookjesachtige stranden. Uiteindelijk bereikten ze hun thuishaven de Captainsclub in Leidschendam.  In de schatkamer kon je je laten schminken  en video kijken. Ook mocht je in het kraaiennest klimmen en via glijbaan naar beneden glijden.

We aten vooraf natuurlijk een homp brood en als hoofdgerecht heerlijke kluiven. Tenminste m’n broers vonden ze heerlijk en hielpen mij gelukkig een handje mee.
Eerlijk gezegd was ik er zelf niet zo van gecharmeerd, dus riep ik keihard door het restaurant 'het smaakt naar rotte vis!' Dat mag toch allemaal, in een piratenrestaurant, lekker onfatsoenlijk gedrag? Mama vond dit niet zo leuk van mij… maar ja toen ik vroeg wat we zouden gaan eten in het restaurant, zei ze zelf: 'Een echt piratenmaal, rotte vis'.
Toen mijn piratenbroers mijn bord helemaal leeg hadden gegeten kregen we een echte gouden munt waarmee we een spel in de schatkamer konden spelen. Zo konden papa en mama heerlijk ongestoord genieten van hun zeeroversmaal, hikken en boeren en onfatsoenlijk met hun handen eten en let wel zonder dat wij daar last van hadden!!!

Natuurlijk kregen we nog een heerlijk schatkistje gevuld met ijs toe, met echt vuurwerk erop. Tjonge mijn kleine piratenbuikje was flink gevuld en ik deed m’n riem een gaatje losser en liet een lekkere harde boer. Het was zeker de moeite waard. Vandaag deed ik natuurlijk heel stoer mijn piratenhoofddoekje weer op naar school en nam een gevaarlijk zwaard mee onder mijn arm. Maar helaas moest ik het doekje met bidden en danken in de klas af doen. Met als gevolg dat ik niet meer als piraat uit school kwam, maar als Roodkapje! Ja, Roodkapje met een zwaard onder haar arm, altijd handig voor het geval ze de boze wolf tegen komt! De knoop zat namelijk niet in mijn nek, maar onder mijn kin. Het is ook wel erg lastig hoor, zo'n hoofddoekje om doen. Afijn misschien eten we volgend jaar wel bij Roodkapje en de boze wolf...... Voor nu in elk geval een zeewaardige groet en goede vaart gewenst van Sam de piraat.